ΙΔΡΥΣΗ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ
Τό 1981, στή μνήμη τῆς ἀποτομῆς της κεφαλῆς τοῦ Τιμίου Προδρόμου, τίθεται ὁ θεμέλιος λίθος τοῦ Μοναστηριακοῦ συγκροτήματος του Τιμίου Προδρόμου Ακριτοχωρίου Σιδηροκάστρου, ἀπό τόν μακαριστό Μητροπολίτη Σιδηροκάστρου κυρό Ἰωάννη (+2001) ὁ ὁποῖος ἀπό τήν πρώτη στιγμή, ὡς φιλόστοργος πατέρας, στήριξε τό Ἡσυχαστήριο μέ ἀγάπη.
Λίγους μῆνες νωρίτερα ὁ πρῶτος πυρῆνας τῆς Ἀδελφότητος, ἡ Γερόντισσα Ἰακώβη μέ πέντε δόκιμες ρασοφόρες, κάτω ἀπό τήν καθοδήγηση τοῦ Γέροντος καί Καθηγουμένου τῆς Ἁγιορειτικῆς Μονῆς τοῦ Ὁσ. Ξενοφῶντος Ἀρχιμ. Ἀλεξίου, ἀναζητοῦσαν στήν εὐρύτερη περιοχή και βρήκαν τελικά τόν προορισμένο ἀπό τόν Θεό τόπο τῆς καταπαύσεώς τους.
Τό κτιριακό συγκρότημα, μέ τήν εὐλογία τοῦ Θεοῦ καί τοῦ προστάτου τῆς Μονῆς, προχώρησε μέ γοργό ρυθμό. Τό ἀνύστακτο ἐνδιαφέρον τοῦ σεβαστοῦ Γέροντος καί τῆς Γεροντίσσης, ἡ θυσιαστική αὐταπάρνηση τῶν ὀλίγων ἀδελφῶν Μοναχῶν, καθώς καί ἡ συνδρομή τῶν πιστῶν, πού ἐξαρχῆς περιβάλλουν καί στηρίζουν μέ τήν ἀγάπη τους τό Μοναστήρι, ἔδωσαν πνοή ζωῆς στόν τόπο.
Ὅμως καθοριστική ὑπῆρξε καί ἡ φιλότιμη προσφορά τῶν Ξενοφωντινῶν πατέρων. Γνῶστες τοῦ Μοναχικοῦ τυπικοῦ, καθώς καί τῆς μεγαλοπρέπειας καί συνάμα τῆς σεμνότητας τῆς Ἁγιορειτικῆς ἀρχιτεκτονικῆς καί παράδοσης - ξυλουργοί, ἁγιογράφοι καί λοιποί - βοηθοῦν ἀπ’ ἀρχῆς τήν Ἀδελφότητά στήν πορεία της.